Pasivni sloj

Takozvani pasivni sloj tanak je sloj oksida koji se stvara na površini nehrđajućeg čelika u kontaktu s kisikom. Zatim atomi kroma u čeliku s atomima kisika stvaraju gust i reakcijski inertan (stoga se koristi naziv „pasivni sloj“) sloj oksida, koji sprječava napredovanje oksidacije, a time i hrđanje čelika. Kakvoća i trajnost pasivnog sloja prije svega ovisi od sastava legure čelika.

Nehrđajući čelici isto kao normalni čelici reagiraju s kisikom i stvaraju oksidni sloj. Kod normalnog čelika kisik reagira s prisutnim atomima željeza i stvara poroznu površinu (hrđu) koja omogućava napredovanje reakcije. Taj proces može dovesti do potpunog "hrđanja" obratka.

Kod nehrđajućeg čelika kisik reagira s atomima kroma na površini pasivnog sloja koji su u čeliku prisutni u relativno visokoj koncentraciji.
Kod ’nehrđajućih’ čelika hrđa nastaje iz dva razloga:

  • pasivni sloj se nije mogao formirati, ili
  • pasivni sloj je uništen


Nestvaranje pasivnog sloja može se spriječiti samo visokom čistoćom. Obrađene površine obvezno se moraju očistiti od svih ostataka. To se posebno odnosi na ostatke brusnih sredstava. Stoga su brusna sredstva pogodna za obradu nehrđajućeg čelika u pravilu (maseni udio < 0,1 postotka) bez klora, željeza i sumpora.

Natrag za bazu znanja o brušenju